Poczucie dumy
W miarę upływu czasu Sophie coraz bardziej lubiła swój czysty pokój. Z dumą sprzątała przed pójściem spać, układając zabawki i książki tak, jak lubiła. Stało się to jej nawykiem, czymś, co sprawiało, że czuła się odpowiedzialna i miała kontrolę nad własną przestrzenią. Pani Collins zauważyła zmianę w postawie Sophie i poczuła się dumna. Jej córka naprawdę nauczyła się wartości czystości i odpowiedzialności.
Poczucie dumy
Refleksja mamy
Pewnego wieczoru, gdy Sophie szykowała się do snu, pani Collins stanęła w drzwiach, obserwując, jak jej córka starannie układa swoje rzeczy. Uśmiechnęła się do siebie, zastanawiając się nad tym, jak bardzo Sophie urosła. Nieuporządkowany, zagracony pokój, który kiedyś powodował tyle frustracji, był teraz uporządkowaną, zorganizowaną przestrzenią, w której Sophie czuła się szczęśliwa i spokojna. Pani Collins zdała sobie sprawę, że nie chodziło tylko o czysty pokój – chodziło o ważne lekcje życiowe, które się z nim wiązały.
Refleksja mamy
